UFC on Fox 9 – co zapamiętamy?

Zgodnie z oczekiwaniami jedna z najlżejszych gal UFC w historii nie przyniosła wielu skończeń, choć kilka jej momentów z pewnością zapamiętamy na dłużej.

W walce wieczoru Jospeh Benavidez całkiem nieźle rozpoczął pojedynek z mistrzem dywizji muszej Demetriousem Johnsonem. W ich pierwszej walce na UFC 152 nie radził sobie z pracą na nogach Johnsona, nie będąc w stanie zamknąć go efektywnie pod siatką. Tym razem w celu ograniczenia możliwości ucieczki mistrzowi zaczął razić go kopnięciami, domykając tym samym wolną przestrzeń, z której tak ochoczo zawsze korzysta Mighty Mouse. Gdy wydawało się, że zapowiada nam się długa i wyrównana walka, Benavidez popełnił błąd, który bezwzględnie wykorzystał szybki jak błyskawica dominator dywizji muszej, kończąc walkę nokautem po raz pierwszy od lutego 2010 roku i fundując tym samym pretendentowi pierwszą w karierze porażkę przez KO. Mighty Mouse, nieprzywykły do posyłania swoich rywali do krainy Morfeusza, dobił nieprzytomnego już Benavideza czterema szybkimi ciosami w parterze, zanim ważący grubo ponad 100 kilo John McCarthy zdążył dobiec, by powstrzymać go przed dalszą nawałnicą.

Benavidez rezygnuje z kopnięcia, stojąc na jednej nodze bardzo blisko Johnsona. Ten nie potrzebuje zaproszenia, by wykorzystać niestabilną pozycję swojego rywala i atakuje nieprzygotowanego pretendenta kombinacją lewego i prawego. Na ten ostatni cios próbuje odpowiadać Joseph, ale już wtedy znajduje się w znacznie gorszej pozycji.

Demetrious Johnson, zamykając 2013 roku trzema zwycięstwami (decyzja nad Johnem Dodsonem, poddanie Johna Moragi i teraz nokaut Benavideza), dołącza do mocnych kandydatów na zawodnika roku. Mighty Mouse w zasadzie wyczyścił już dywizję muszą i zanim ktoś inny (kolejny John, ale tym razem Lineker?) zasłuży na walką o pas, prawdopodobnie Demetrious zmierzy się raz jeszcze z Dodsonem. Natomiast pokonany Benavidez znalazł się w bardzo trudnym położeniu. Jeśli Johnson nadal będzie dominował, to nie spodziewam się, by reprezentant Aplha Male dostał szansę na trzecie starcie wcześniej niż za co najmniej dwa lata. Może wcześniej wrócić do boju o mistrzostwo, jeśli ktoś wcześniej zdetronizuje Mighty Mouse’a, na co się jednak, póki co, nie zanosi.

Faber 4-0

Urijah Faber w świetnym stylu rozprawił się z młodym Michaelem McDonaldem, serwując Mayday’owi solidne lanie w stójce zakończone firmową gilotyną. Uważam, że obalenie, które na samym początku walki zaliczył Faber, było kluczowe – Mayday, obawiając się kolejnego, walczył bardzo ostrożnie, wręcz biernie, do tego jego niezła na ogół praca nóg tym razem w stu procentach skupiała się na uniknięciu kolejnego wylądowania na plecach, co nie sprzyjało wyprowadzaniu ofensywy. Ostatecznie 22-letni Michael źle ocenił szkody, jakie wyrządził Faberowi, ruszając do szarży, którą przypłacił przyjęciem potężnego prawego będącego początkiem końca.

Michael McDonald trafia kopnięciem, które ześlizguje się po czubku głowy Urijaha Fabera, potem dokłada lewy i czując, że naruszył swojego rywala, rusza do ofensywy, przymierzając się do kończącego prawego. Faber jednak ma się całkiem nieźle, zatrzymując się i potężnym prawym trafiając odsłoniętego McDonalda. Potem w świetnym stylu dobija go i dusi.

Tym samym Urijah Faber kończy rok perfekcyjnym rekordem 4-0, pokonując na swojej drodze przeciętnego Ivana Menjivara, solidnego Scotta Jorgensena i szalenie utalentowanych, odpowiednio, grapplera w osobie Youri Alcantary i strikera w osobie właśnie Michaela McDonalda. Teraz The California Kid czeka na rozstrzygnięcie boju pomiędzy Renanem Pegado a Dominickiem Cruzem, by zmierzyć się ze zwycięzcą. Czy uda mu się w końcu wygrać w walce o pas?

Nogi Barbozy

Postawię śmiałą tezę, że gdyby ręce Edsona Barbozy były w połowie tak dobre, jak jego nogi, to nie byłoby na niego mocnych w kategorii lekkiej. Przez lata. Brazylijczyk zaprezentował się całkiem nieźle od strony defensywnego graplingu oraz zapasów, zademonstrował wielkie serce do walki oraz twardą szczękę. Na swoje nieszczęście jego boks – pomimo tego, że jak na standardy MMA wcale nie jakoś szczególnie słaby – nadal jest kluczową przyczyną problemów Edsona w oktagonie. Trzymana ciasno garda stanowi zaproszenie do obszernych ciosów, których Brazylijczyk nie jest w stanie uniknąć. Do tego Barboza czasami demonstruje nawyk prostowania rąk, gdy jego rywal szarżuje – utrudnia to, rzecz jasna, w pewnym stopniu atak przeciwnikowi (często podobnie zachowują się zawodnicy z dużym zasięgiem ramion jak Jon Jones czy Alexander Gustafsson), ale w żaden sposób nie przekłada się na niezwykle trudne do wyprowadzenia z tej pozycji kontrataki. O ile w sytuacji, gdy jego rywal nie atakuje, Barboza błyszczy, o tyle w momencie, gdy jest spychany do defensywy, gubi się. Walka z kontry nie jest jego mocną stroną i wydaje się, że po wczorajszym boju jego kolejni przeciwnicy będą przyjmować taktykę polegającą właśnie na spychaniu do defensywy kreatywnego strikera, bo ta wydaje się obecnie najwłaściwszą na pokonanie Brazylijczyka.

Z drugiej natomiast strony, Edson przez większość czasu prezentował dobrą kontrolę dystansu i świadomość oktagonu, nie dając się spychać pod siatkę, umiejętnie schodząc do boku za każdym niemal razem, gdy 1-2 metry za nim znajdowało się ogrodzenie. Brazylijczyk korzysta też coraz chętniej z lewego prostego, ale nie kontynuuje tej techniki żadną kolejną. W starciu z Dannym Castillo często próbował kontrować podbródkowym, spodziewając się schodzenia reprezentanta Alpha Male po obalenie i o ile kilka razy zaskoczył rywala, to także kilka razy przyjął mocne razy jednak nie schodzącego po nogi a uderzającego na górę Danny’ego. Innymi słowy, boks Barbozy nadal jest jego piętą achillesową, choć wydaje się, że dysponujący dobrymi warunkami fizycznymi, bardzo silny a przy tym będący prawdopodobnie najbardziej eksplozywnym i zaraz za Anthonym Pettisem najbardziej kreatywnym strikerem w dywizji lekkiej 27-latek wymaga kilku tylko szlifów, by w ciągu roku włączyć się do rywalizacji z czołówką swojej kategorii.

Spodziewający się obalenia Edson Barboza przygotowuje prawy podbródkowy, nie chroniąc swojej szczęki lewą ręką – Castillo idealnie trafia w wolną przestrzeń, naruszając Brazylijczyka i gotując mu w konsekwencji prawdziwe piekło w pierwszej rundzie, którą winien był wygrać 10-8. Na drugim gifie przykład krótkiego, ale piekielnie mocnego lowkinga w wykonaniu Edsona, który w UFC już dwie walki zakończył tą morderczą w jego wykonaniu techniką.

Na pierwszym przykładzie kolejna petarda wystrzelona przez Barbozę ląduje na udzie biernego Castillo – zwróćmy uwagę na pracę rąk, która powoduje, że zmylony Amerykanin podnosi ręce do gardy. Na kolejnym filmie Danny znajduje się o kilka centymetrów od podzielenia losu Terry’ego Etima – dynamika Brazylijczyka robi piekielne wrażenie.

W pierwszej akcji Barboza atakuje stepującym lowkingiem, markując atak bokserski – technikę tą za swoich najlepszych lat ochoczo i skutecznie stosował Donald Cerrone. Na ostatnim przykładzie Barboza obrotowym kopnięciem na korpus – jedną z wielu technik kopanych, które opanował niemalże do perfekcji – narusza demonstrującego masę serca i poświęcenia Danny’ego Castillo.

Kto następny dla Brazylijczyka? Wydaje mi się, że nastał już moment, by skonfrontować go z zawodnikiem ze ścisłej czołówki – jeśli Donald Cerrone pokona Adriano Martinsa – co, nawiasem mówiąc, wcale nie jest takie pewne – to zestawienie go z błyskotliwym Brazylijczykiem miałoby sens. Poza Kowbojem chętnie zobaczyłbym też Barbozę z Jimem Millerem, jeśli ten upora się z Fabricio Camoesem, lub z Natem Diazem.

Pozostałe

W innych ciekawszych pojedynkach wczorajszej gali rozchorowany Chad Mendes zrobił to, co musiał, walcząc bezpiecznie i wypunktowując Nika Lentza, rozluźniony Abel Trujillo zdemolował Rogera Bowlinga, a długimi fratmentami nieudolnie naśladujący Andersona Silvę Bobby Green na punkty pokonał twardego jak skała Pata Healy’ego.

Po UFC on Fox 9 przed nami dwa tygodnie przerwy – rok 2013 zakończymy arcyciekawie zapowiadającą się galą UFC 168, na której dojdzie do wyczekiwanego przez wszystkich rewanżu pomiędzy Chrisem Weidmanem a Andersonem Silvą.

fot. Josh Hedges/Zuffa LLC/Getty