Polskie MMARanking P4P PL

MMA – Polski Ranking P4P

MMA Ranking P4P PL

Rankingi sortu wszelakiego rządzą się swoimi prawami, do których podejść co niemiara. Na świecie znajdziemy multum zestawień, porównań, klasyfikacji. W Polsce mamy niemal wszystko z jednym istotnym wyjątkiem – pomimo tego, że w zamierzchłych czasach ktoś gdzieś próbował się tym zająć, to od dawien dawna nie ma na naszym rynku MMA Polskiego Rankingu P4P. Wróć.. Nie było.

Teraz już jest – na Lowking.pl naprawiamy to niedopatrzenie. W rolę majstrów wcielają się Mirek Nóżka oraz moja skromna osoba czyli naiver.

Kilka słów o technikaliach – Polski Ranking MMA P4P będzie aktualizowany każdego pierwszego dnia miesiąca, z wyjątkiem sytuacji, w których w pierwszym tygodniu będzie organizowana jakaś duża gala (prawdopodobnie KSW lub MMAA) – wtedy z aktualizacją rankingu poczekamy do wyników tejże gali. Jeśli w ciągu miesiąca nie będzie żadnych dużych wydarzeń, ergo – nie zajdą żadne zmiany w Rankingu – Czytelnicy zostaną o tym poinformowani.

W Rankingu bierzemy pod uwagę przede wszystkim ostatnie 12 miesięcy, ale także w nieco mniejszym stopniu – całokształt kariery.

Czytelnicy w zestawieniu znajdą komplet informacji na temat zawodników:

– pozycję w Rankingu,
– imię i nazwisko zawodnika wraz z linkiem do jego profilu na Sherdogu,
– wiek zawodnika w nawiasie,
– aktualny rekord, dywizja, klub (wraz z odnośnikiem do strony internetowej/Facebooka)
– pojedynki w ciągu ostatnich 12 miesięcy – rodzaj rozstrzygnięcia (na zielono oznacza zwycięstwo, na czerwono – porażkę), imię i nazwisko rywala wraz z linkiem do jego profilu na Sherdogu, rekord rywala PRZED walką (nie zawsze jest to, oczywiście, aktualny rekord),
– info o następnej walce oraz link do profilu najbliższego przeciwnika na Sherdogu,
– podsumowanie/komentarz.

Mile widziane wszelkie uwagi, sugestie, komentarze odnośnie tego, jak merytorycznie czy graficznie powinien prezentować się ranking, jakie ewentualne inne informacje powinny się w nim znaleźć. Pozostajemy także otwarci na wszelkie merytoryczne argumenty odnośnie kolejności poszczególnych zawodników – najbardziej konstruktywne z nich mogą spowodować zmiany w rankingu.

Po tym przydługawym wstępie przejdźmy do sedna sprawy..

Polski Ranking P4P

…………………………………………………………………………………………………………………………….

1. Mamed Khalidov (32)

Rekord 26-4-2
Mamed Khalidov Dywizja Średnia – 84 kg
Klub Arrachion Olsztyn
Ostatnie 12 m-cy SubKendall Grove (18-10, 1 NC)
KORodney Wallace (12-4)
SubJesse Taylor (20-7)
Następna walka Melvin Manhoef (26-9-1, 1 NC) – KSW (?)
Komentarz
W ciągu ostatnich dwunastu miesięcy Mamed Khalidov bez problemów rozprawiał się ze światowymi średniakami – Jesse Taylorem na KSW 17, Rodney’em Wallacem na KSW 19 oraz Kendallem Grove na KSW 21 . Wydaje się, że poza UFC i kończącym swój żywot w styczniu 2013 roku Strikeforce godnych rywali dla czeczeńskiego Polaka można policzyć na palcach jednej ręki – może pod warunkiem, że ze dwa się obetnie. Khalidov w KSW pewnego poziomu po prostu nie przeskoczy. Jego trzy zwycięstwa na przestrzeni ostatniego roku oraz całokształt kariery pozwalają mu jednak dzierżyć pierwsze miejsce w Polskim Rankingu P4P.
…………………………………………………………………………………………………………………………….

2. Jan Błachowicz (29)

Rekord 16-3
Jan Błachowicz Dywizja Półciężka – 93 kg
Klub Nastula Team
Ostatnie 12 m-cy UDHouston Alexander (13-8)
UDMario Miranda (13-3)
UDR.T. Sokoudjou (12-9)
Następna walka KSW 22
Komentarz
Najlepszy polski półciężki wygrał wszystkie trzy pojedynki w ostatnim roku, zostawiając w pokonanym polu Sokoudjou na KSW 17, Mirandę na KSW 18 oraz Alexandra na KSW 20 – każdego poprzez jednogłośną decyzję. Pomimo tego, że żadna z tych walk nie mogła wzbudzić podziwu u obserwatorów, to jednak Błachowicz w żadnym momencie nie był zagrożony. Pokonanie trzech rywali, z Sokoudjou jako najlepszym z całej trójki na czele, daje mu drugie miejsce w Rankingu.
…………………………………………………………………………………………………………………………….

3. Marcin Held (20)

Rekord 15-2
Marcin Held Dywizja Lekka – 70 kg
Klub Bastion Tychy
Ostatnie 12 m-cy SubRich Clementi (45-21-1)
UDMurad Machaev (10-0)
SubDerrick Kennington (6-2)
SDPhilippe Nover (5-3-1)
Następna walka Dave Jansen (18-2) – BFC, 14.12.2012
Komentarz
Marcin Held to w tym momencie nasz najlepszy towar eksportowy w MMA – w ostatnim roku zanotował cztery zwycięstwa w Bellatorze, odprawiając kolejno: Novera, który stoczył trzy walki w UFC, Kenningtona, niepokonanego Machaeva w ćwierćfinale turnieju wagi lekkiej Bellatora, oraz przede wszystkim w półfinale turnieju – Richa Clementi, prawdziwego weterana MMA (rekord UFC: 5-5) mającego na swoim rozkładzie m.in. Melvina Guillarda, Anthony’ego Johnsona czy Sama Stouta. Teraz Marcina czeka walka w finale turnieju Bellatora z Davem Jansenem – zwycięstwo zagwarantuje utalentowanemu Polakowi prawo walki o pas z Michaelem Chandlerem.
…………………………………………………………………………………………………………………………….

4. Damian Grabowski (32)

Rekord 16-1
Damian Grabowski Dywizja Ciężka – 120 kg
Klub Lutadores Opole
Ostatnie 12 m-cy UDDave Huckaba (17-4)
SubEddie Sanchez (13-5)
SubJoaquim Ferreira (11-6)
Następna walka Oli Thompson (9-4) – MMC, 16.12.2012
Komentarz
Najlepszy ciężki w Polsce i jeden z najlepszych w Europie zanotował cenne trzy zwycięstwa – na pierwszej gali MMA Attack poddał czarny pas BJJ i jedynego pogromcę Juniora Dos Santosa, Joaquima Ferreirę, następnie na MMAA 2 zdominował i odklepał solidnego Eddiego Sancheza, który wcześniej rozprawił się z Brettem Rogersem, by ledwie tydzień później pokonać na gali Bellatora Dave’a Huckabę. 16 grudnia 2012 zmierzy się z byłym zawodnikiem UFC Olim Thompsonem i każdy inny wynik niż zwycięstwo przed czasem Damiana będzie niespodzianką.
…………………………………………………………………………………………………………………………….

5. Michał Materla (28)

Rekord 18-3
Michał Materla Dywizja Średnia – 84 kg
Klub Berserkers Team
Ostatnie 12 m-cy KORodney Wallace (14-5)
MDJay Silva (8-5)
UDMatt Horwich (26-19-1)
Następna walka n/d
Komentarz
Michał Materla na KSW 17 zwyciężył po ciężkiej walce z Horwichem, by następnie wywalczyć pas kategorii średniej KSW na gali oznaczonej numerem 19, pokonując po heroicznym boju – który złotymi zgłoskami zapisze się w annałach polskiego MMA – Jay’a Silvę. Na KSW 21 po raz pierwszy obronił swój pas, rozprawiając się błyskawicznie z Wallacem, który przyjeżdża(ł) na gale KSW prawdopodobnie tylko po wypłatę – no, chyba że to maksimum możliwości tego przereklamowanego zawodnika. Jeszcze jedna, dwie walki i miejmy nadzieję, że dane nam będzie zobaczyć Michała w Stanach.
…………………………………………………………………………………………………………………………….

6. Michał Kita (32)

Rekord 13-6
Michał Kita Dywizja Ciężka – 120 kg
Klub Wydra Gym Częstochowa
Ostatnie 12 m-cy TKODamion Martindale (0-0)
SubValentijn Overeem (30-26)
UDRicco Rodriguez (47-12)
Następna walka n/d
Komentarz
Od listopada 2011 roku Michał zanotował serię trzech zwycięstwa z rzędu, pokonując kolejno, jako pierwszy Polak w historii, byłego mistrza UFC Ricco Rodrigueza przez decyzję po bardzo taktycznie rozegranej walce, weterana europejskiej sceny Valentijna Overeema przez duszenie gilotynowe w pierwszej rundzie w walce wieczoru na gali Oktagon w Mediolanie oraz debiutującego w MMA Damiona Martindale przez TKO na łódzkiej Fighters Arenie w walce wieńczącej galę.
…………………………………………………………………………………………………………………………….

7. Piotr Hallmann (25)

Rekord 11-1
Michał Kita Dywizja Lekka – 70 kg
Klub Mighty Bulls Gdynia
Ostatnie 12 m-cy TKOVaso Bakocevic (11-1-1)
TKOJarkko Latomaki (18-9)
SubKevin Donnelly (5-4)
SubSzymon Walaszek (1-7)
Następna walka n/d
Komentarz
Piotrek nie zwykł zaniżać swojego poziomu i kroczy od zwycięstwa do zwycięstwa, miażdżąc kolejno swoich przeciwników. Na gali Round 1 w Białogardzie pokonał przez duszenie zza pleców Szymona Walaszka. W ten sam sposób po świetnej walce odprawił w trzeciej rundzie na gali Cage Warriors Fighting Kevina Donnelly’ego. Na gali Botnia Punishment 12 zanotował dziesiąte zwycięstwo, pokonując przez TKO w pierwszej rundzie solidnego Jarkko Latomakiego. Rok zwieńczył natomiast zwycięstwem nad groźnym i nadpobudliwym Macedończykiem Vaso Bakocevicem, zdobywając tym samym pas federacji WFC w wadze lekkiej.
…………………………………………………………………………………………………………………………….

8. Aslambek Saidov (28)

Rekord 13-3
Aslambek Saidov Dywizja Półśrednia – 77 kg
Klub Arrachion Olsztyn
Ostatnie 12 m-cy TKOBorys Mańkowski (13-4-1)
TKOMorten Djursaa (10-4)
SubGrigor Aschugbabjan (8-7)
MDRafał Moks (6-4)
Następna walka n/d
Komentarz
Aslambek w tym roku był jednym z bardziej zapracowanych zawodników z czołówki. Na gali KSW 17 pokonał decyzją Rafała „Kulturystę” Moksa. Na KSW 19 pod koniec pierwszej rundy poddał kimurą Grigora Aschugbabjana. Wyjazd do Danii okupił przegraną i zburzeniem mozolnie zbudowanej wieżyczki z siedmiu sherdogowych zielonych klocków – Morten Djursaa rozbił zarówno ją, jak i Aslambka w pierwszej rundzie przez TKO. W jubileuszowym, dziesiątym pojedynku na KSW Saidov wygrał pojedynek o pas z Borysem Mańkowskim, który nabawił się w nim kontuzji stopy.
…………………………………………………………………………………………………………………………….

9. Maciej Jewtuszko (31)

Rekord 10-2
Maciej Jewtuszko Dywizja Lekka – 70 kg
Klub Berserkers Team
Ostatnie 12 m-cy SubArtur Sowiński (12-6, 1 NC)
TKODean Amasinger (9-5)
KOArtur Sowiński (11-5)
Następna walka n/d
Komentarz
Świeżo upieczony mistrz KSW w wadze lekkiej. Po zwolnieniu z UFC i angażu w największej polskiej organizacji zaczęła się jego droga po pas. Na KSW 17 przegrał po genialnym, bezpośrednim prawym podbródkowym z Arturem „Kornikiem” Sowińskim w pierwszej rundzie. Na kolejnym KSW zwyciężył z Danem Amasingerem przez TKO w pierwszej rundzie. Natomiast na ostatniej gali KSW 21 wziął udany, srogi rewanż na „Korniku”, wygrywając przez brabo w drugiej rundzie.
…………………………………………………………………………………………………………………………….

10. Krzysztof Jotko (23)

Rekord 12-0
Krzysztof Jotko Dywizja Średnia – 84 kg
Klub Okniński MMA
Ostatnie 12 m-cy SDMartin Zawada (25-11)
SubFabian Loewke (2-0)
MDDamir Hadzovic (4-1)
SubDarius Minkevicius (6-3)
Następna walka n/d
Komentarz
Posiadacz najdłuższego, aktualnie nieprzerwanego ciągu zwycięstw bez porażki od swojego debiutu w polskim MMA. W 2012 roku Krzysiek zanotował cztery zwycięstwa, pokonując w drugiej rundzie przez poddanie na gali XFS Tomasza Kondraciuka, by następnie zadebiutować w kategorii półśredniej na gali MMA-Attack, gdzie – bazując w dużej mierze na charakterze – pokonał po trzech morderczych rundach Damira Hadzovica. Po powrocie do kategorii średniej zawalczył w czteroosobowym turnieju na gali FNM 5, gdzie w półfinale odklepał Fabiana Loewke duszeniem zza pleców w drugiej rundzie. W finale natomiast podopieczny Mirosława Oknińskiego dopisał najwartościowsze zwycięstwo w swojej karierze, pokonując faworyta miejscowej publiczności, weterana europejskich ringów Martina Zawadę.
…………………………………………………………………………………………………………………………….

————————————–

fot. sherdog.com, gazetacodzienna.pl, mmajunkie.com, bushido.lt, pl.fitmax.pl, sport.fakt.pl, cagewarriors.com, europeanmma.dk

Powiązane artykuły

Komentarze: 19

  1. Dobra inicjatywa, oby zapału nie zabrakło. Co do kolejnosci zawodnikow lub braku niektorych na liscie nie bede sie wypowadal bo to autorski ranking i kazdy ma parwo ustawiac zawodnikow jak sobie tylko to wymysli :)

  2. Troche zdziwil mnie ten Jotko ale po przeanalizowaniu pozostalych kandydatow na to miejsce doszedlem do wniosku ze jedynym ktory moglby ew. byc na 10 miejscu jest… Mankowski. I gdyby nie Zawada w rekordzie Jotki to imho byloby to poprawne rozwiazanie

  3. Steyr, odnośnie Mańkowskiego, mam takie samo zdanie – trochę upraszczając, pokonanie Zawady + porażka Borysa wczoraj powodują, że Jotko > Mańkowski.

    Lutek147, też mi się wydaje, że powinien.. Zobaczymy na początku stycznia.

  4. Kita z Drwalem są dość wysoko, ale ich brak pojedynków szybko zweryfikuje te pozycje. Kwestią czasu jest, kiedy Held awansuje na 2gie miejsce.

    A zestawienie i idee stworzenia tego rankingu – pochwalam.

Dodaj komentarz

Back to top button