Rzeźnik Kuberski czy taktyk Paczuski na KSW 109? Pogromca Chimaeva czy bestia kondycji na UFC Vegas?

Analiza – Kuberski
– Trzyma brodę wysoko.
– Ciosy nie są tak dokręcane jak np. u Paczuskiego (link: https://youtu.be/TLUqfclZSa8?t=26). Widać to wyraźnie w momencie wyprowadzania uderzenia – przy takim ustawieniu stopy nie ma szans na pełne dokręcenie biodra.
– Ta sama stop-klatka pokazuje też, że w momencie ataku mocno zaniedbuje defensywę.
– Czasami ryzykuje – pokazuje, że „nic nie przyjął” i wchodzi w wymiany ciosów (jak w walce z Janikowskim).
– Praca na nogach nie jest tak nieporadna jak u Jamala „I Took No Damage” Hilla, ale do poziomu Paczuskiego brakuje mu bardzo dużo.
– Zwykle w początkach pierwszych rund jest przypięty.
– W zapasach i klinczu nie szuka skończeń, tylko okazji do zadawania obrażeń.
– Ma dobrą koncentrację – potrafi wyczekać na ruch rywala i szybko skontrować.
– Ciosy, choć nie tak widowiskowe jak u Pereiry, zadaje z różnych kątów.
– Jest typem zawodnika, który idzie do przodu, „tur”.
– Ma twardą szczękę.
– Ręce trzyma raczej nisko, przez co głowa bywa odsłonięta.

Analiza – Paczuski
– Gdy widzi lub wydaje mu się, że naruszył rywala – od razu rusza, by go dobić.
– Duży znak zapytania, jak poradziłby sobie w wstawaniu, gdyby przeciwnik dobrze przytrzymał go w parterze w dominującej pozycji.
– Dysponuje sporą siłą ciosu – na teście dla bokserów lewą ręką (prawą miał złamaną) osiągnął lepszy wynik niż Wrzosek prawą, co może wskazywać na dużą moc (choć nie musi).
– Walczy w nieco większym dystansie niż przeciętnicy w typowym MMA.

Przebieg walki – przewidywania
Obstawiam, że Kuberski w otwartym polu raczej nie sprowadzi Radka. Jeśli spróbuje sprowadzić pod siatką – raczej go tam nie utrzyma. Kuberski nie „betonuje” pozycji, tylko próbuje zadawać obrażenia, a to zazwyczaj daje przeciwnikowi przestrzeń na ucieczkę, którą Paczuski potrafi wykorzystać.
Paczuski trenuje MMA ponad 6 lat. Nie można go już traktować jako zawodnika „niepełnego”. Owszem, nie jest mistrzem ofensywnych zapasów, ale w defensywie jest mocny – sam w wywiadach przyznaje, że lubi zapasy.

Paczuski może wykorzystać początek walki – niekoniecznie do dużej szarży, ale do lekkiego wywarcia presji na Kuberskim, który na starcie często jest jeszcze przypięty. Może też postawić na low kicki, żeby ograniczyć mobilność rywala.
Z drugiej strony Kuberski jest świadomy, co może go czekać – może i nie biegał maratonów, ale po motoryce widać, że pracował nad tym, by skutecznie „gonić” Radka.

Spodziewam się, że Kuberski będzie chciał zrobić to, co zawsze – dopaść przeciwnika i zadać mu obrażenia (jak Bartek mówi ma pewnie jakiś plan A,B,C gdyby Radek unikał walki). Problem w tym, że z tak dobrym stójkowiczem jeszcze nie walczył. Leśko uciekał raczej w linii prostej, a Paczuski jest celniejszy.
Jeżeli Paczuski się nie podpali, nie przyjmie mocnego ciosu i będzie punktował Kuberskiego – może wygrać decyzją, a nawet przed czasem.

Atuty i zagrożenia
Siła rażenia Kuberskiego jest na tyle duża, że wystarczy jeden cios, by usadzić Radka lub zmienić obraz pojedynku – jak w walce z Romanowskim po kopnięciu. Z kolei Paczuski raczej nie będzie zbierał low kicków od Kuberskiego.

Martwi mnie dość nisko trzymana garda Kuberskiego. Ciekawi mnie, jak znosi ciosy na korpus. Między 31. a 36. rokiem życia mocno zmężniał, a w Ankosie zawodnicy często mają podobną tendencję. Pytanie, czy przez to korpus nie stał się jego słabszym punktem. Do tej pory nikt tego nie próbował mocno testować, bo „schabów” broni dobrze.

Jeszcze jedna uwaga – w walce ze Strzelczykiem Kuberski nie radził sobie tak dobrze z mańkutem. Paczuski potrafi walczyć z obu pozycji, więc wysokim kopnięciem Kuberski raczej mu nie zagrozi, a ciosy z prawej ręki będą dla Radka dobrze widoczne.

Prawdziwa technika siły się nie boi, dlatego mój typ idzie na Paczuskiego.

Szykuje się naprawdę dobra walka – 12+12 🍻, do tego „czipery” i kibicujemy. Jak powiedział pan redaktor: obaj są sympatyczni. Niech wygra lepszy, ale starcie Paczuskiego z Pawlakiem obejrzałbym z ogromną chęcią.