KSWPodcastPolskie MMAUFC

Zerowe ambicje sportowe Kołeckiego, gadulstwo Lewandowskiego, Gamrot hamowany przez UFC – Q&A

Pierwsza odsłona nowego cyklu Q&A poświęconego MMA – zawodnikom, walkom, organizacjom, przewidywaniom i wielu innym.

W pierwszej odsłonie nowego cyklu Q&A bierzemy pod lupę między innymi podejście do sportu Szymona Kołeckiego, medialne szarże Martina Lewandowskiego czy pozycję Mateusza Gamrota w UFC.

Poniżej całe nagranie oraz spis wszystkich pytań.

0:00 – Wstęp
0:30 – Dlaczego zdjęli Koloseum na Polsacie?
1:13 – Kto z polskich zawodników – Wikłacz, Ruchała, Gamrot, Błachowicz – ma największe szanse na walkę o pas?
2:03 – Czy planowane są gadżety Lowkinga albo koszulki?
2:38 – Czy Umar Nurmagomedov podniesie się po porażce z Merabem?
3:41 – Jakie zalety i wady ma odwrotne ustawienie w MMA?
4:37 – Kto dla Pimbletta, kto dla Chandlera?
5:49 – Top 5 ulubionych zawodników w MMA?
6:37 – Pudzian vs. Hall – kto wygra na KSW 105?
7:24 – Nieoczywisty polski zawodnik, który za 3-5 lat trafi do UFC?
9:09 – Jak oceniasz IMMAF?
9:38 – Czy myślałeś o komentowaniu gal MMA?
10:56 – Jaki jest twój ulubiony zawodnik UFC/KSW, jeśli chodzi o widowisko, technikę, sposób walki?
12:10 – Gdzie widzisz za 5 lat Wiktorię Czyżewską?
12:18 – Co dzieje się z Prachnio i Bryczkiem?
13:06 – Czy między UFC i europejskimi organizacjami jest przepaść? Rankingowy zawodnik UFC czyści dywizję w KSW?
14:19 – Khabib vs. Chimaev w 77 kg – kto wygrywa?
15:03 – Czy Nickal ma potencjał na mistrzostwo?
16:30 – Czy istnieje realna konkurencja dla UFC?
17:38 – Gamrot vs. Pimblett – jak potoczyłaby się walka?
18:55 – Czy pragnienie śmierci trzyma przy życiu?
19:02 – Z kim z polskiej sceny MMA nagrałbyś 3-osobowy podcast?
19:38 – Czy tylko w Polsce są reklamy na ciałach zawodników?
20:54 – Kołecki – co dzisiaj osiągnąłby w wadze półciężkiej KSW?
22:09 – Model wynagrodzeń w UFC – jak wygląda? Czy mocniej motywuje do walki niż w KSW?
24:40 – Topuria vs. Pimblett to medialny i sportowy hit?
25:33 – Top 5 filmów
26:25 – Jak zdrówko?
26:34 – Czy UFC hamuje Gamrota, bo nie da się na nim zarobić?
28:11 – Czy masz jakieś ciekawe gadżety kolekcjonerskie?
28:40 – Co sądzisz o zachowaniu Martina Lewandowskiego
29:32 – Najbardziej odklejony zawodnik MMA to?
30:04 – Jaki kraj, na razie mało popularny, może stać się ojczyzną legend MMA?
30:49 – Najgorsze i najlepsze walki w UFC/KSW?

Wszystkie walki UFC można obstawiać w Fortunie z ZAKŁADEM BEZ RYZYKA – DO 100 ZŁ

Fortuna Online to legalny bukmacher. Gra u nielegalnych firm jest zabroniona. Hazard wiąże się z ryzykiem.

Powiązane artykuły

Komentarze: 2

  1. 20:54 – Kołecki – co dzisiaj osiągnąłby w wadze półciężkiej KSW?

    Zacząłbym pewnie od zdefiniowania słowa ambicja sportowa. Jeśli założymy, że ambicja sportowa to postawienie wszystkiego na jedną kartę i gonienie marzeń (tak jak np. Gamrot) to się zgadzam. Ludzie nie związani ze sportem zawodowym na najwyższym poziomie (Świątek, Małysz, Hołowczyc, Kubica) nigdy nie będą mieli pełne wglądu w to jak to wygląda oraz ile poświęcenia i wyżeczeń to kosztuje (nie tylko zawodników, ale też ich rodziny/otoczenie).

    To w 100% się zgadzam, takiej ambicji sportowej w mma Szymon Kolecki nie ma (była w podnoszeniu ciężarów). To uczciwy gość, który stawia sprawe jasno bez koloryzowania świadomy tego w którym miejscu kariery jest, ale też przyznaje się do tego (sam osobie mówi, ciężarowiec co trenuje mma). To fair postawienie sprawy w stosunku do kibiców i zawodników takich jak np. Gamrot.

    Natomiast moim zdaniem, to jak wyglądają jego przygotowania do walk i jak profesjonalnie do tego podchodzi zaprzecza aby był zawodnikiem bez ambicji. To uczciwe postawienie sprawy. Balans między ambicją, a aspektem biznesowym. Sam ucziciwe stawia sprawę jasno.

    Znalazłoby się kilku zawodników w KSW ale i UFC, którzy z szacunku właśnie do takich ludzi jak Gamrot powinni też się do tego przyznać (pozdro dla fanów biegania o 5 rano, ale nie tylko).

    Uważam, że na superfighty (ale jeszcze nie freak fighty) jest miejsce i mogło by być zapotrzebowanie. Z wyrazami szacunku do Michała Materili, gdyby pozwolił sobie na bardziej racjonalne dobieranie rywali w późniejszym etapie kariery (nie ogórków, tylko bardziej odpowiednich) i nie stracił tyle zdrowia w ostatnich walkach pewnie mógłby cieszyć kibiców walkami dłużej, a sam zachowałby więcej zdrowia. Jescze niedawno chciałem walki Mamed vs Kubserski, ale wolałbym takiego starcia nie oglądać, bo zestawiać dawne gwiazdy, które sa już trochę past prime z zawodnikami w peaku nie ma sensu.

    Z drugiej strony jak oglądałem wypowiedź Romanowskiego po walce z Kuberskim wyobrażam sobie jak ciężko w narożniku Berserkerów przychodzi podejmowanie decyzji o poddaniu (i Romanowskiego i Materlii). Można na ambicję sportową spojrzeć z tej strony. Szanuję. Niemniej jednak należy pamiętać, że gdy będę mieli po 60 lat i więcej to nie my za nich będziemy wstawać z łóżka. Wymaganie takiej ambicji sportowej od zawodników ~40 i 40+ nie jest już do końca uczciwe.

    Każdy jednak ma prawo do swojej oceny. Można zarzucić Szymonowi smykałkę w negocjacjach (też bym tak robił), ale nie brak ambicji. Moje zdanie!

    Podziwiam trochę sportowców co potrafią stawiać wszystko na szali Piotrowski, Kukuczka, Materla, Kubica i wielu innych, ale piloci samolotów mają takie powiedzenie. Start jest dobrowolny lądowanie obowiązkowe. Warto aby to lądowanie gdy kończy się już kariera miało ręce i nogi i pozwoliło odkrywać i cieszyć się takimi aspektami życia na jakie to życie pozwala. Życie to trochę więcej niż tylko sport ;-).

    Tym akcentem kończę tę filozoficzną rozkminkę (pełna niezgoda Bartku).

    1. Nie zdołam niestety odpowiedzieć teraz w pełni, ale uważam, że mocno przerysowane postawienie sprawy to nie jest najlepsza linia obrony Szymona Kołeckiego. Trzy przykłady.

      Definicja ambicji sportowej? Jest całe spektrum pomiędzy postawą np. Gamrota (stawiam wszystko na jedną kartę), a Kołeckiego (liczy się tylko kasa, nazwisko bez znaczenia). Kompletnie przerysowana definicja.

      Po drugie, przykład Michała Materli. To skrajność. Zawodników, którzy w tak opłakanym stanie zakończą kariery, nie jest wielu na poziomie, o jakim mówimy. Uzasadnianie postawy Kołeckiego właśnie przykładem Michała – tak to odczytuję – zatem nietrafione.

      Poziom przygotowań jako wskaźnik poziomu ambicji? Nie trafia to do mnie. 90% zawodników haruje na podobnym poziomie. Szymon ma niesamowitą etykę pracy, wyniesioną pewnie z ciężarów, ale nie dostrzegam korelacji między intensywnością treningów i poziomem ambicji.

      Tak, mogę szanować Szymona za wykładanie kawy na ławę. Oznacza to też jednak, że moje zainteresowanie bojami takiego zawodnika jest znikome.

Dodaj komentarz

Back to top button